Deze pigmentkorrels worden melaninen genoemd. Overal waar kleur te zien is, zijn dus ook melaninen aanwezig. De grote verscheidenheid aan kleuren wordt veroorzaakt door het variabele voorkomen van deze melaninen. Ze kunnen namelijk van vorm, grootte en hoeveelheid verschillen, hetgeen resulteert in talloze vachtkleuren. Bij een donkere kleur zullen dan ook meer melaninen aanwezig zijn, dan bij een lichte kleur. Bij tabbies kunnen we dus concluderen dat zij op de plaatsen van hun strepen meer melaninen hebben dan tussen de strepen (waar zich de 'agoutibanden' bevinden). Bij witte katten zijn de melaninen zelfs totaal absent.

Er bestaan twee soorten melaninen, namelijk in eumelaninen en phaeomelaninen.

   Eumelaninen: deze pigmentkorrels veroorzaken alle zwarte (en daarvan afgeleide kleuren als blauw, chocolate, lilac, cinnamon en fawn, hier kun je meer over vinden bij 'effen kleuren') kleuring in de vacht

   Phaeomelaninen: deze pigmentkorrels zorgen voor alle rode (dus oranje/gele) kleuring in de vacht. Bij een zwarte kat zijn er dus alleen eumelaninen, en bij een rode kat alleen phaeomelaninen aanwezig.

De pigmentgranules (ander woord voor melaninen/ pigmentkorrels) worden aangemaakt door pigmentcellen, melanocyten genoemd. Deze melanocyten liggen in de huid en haarzakjes van de kat, en worden in embryonale fase op de juiste plaatsen in de huid gebracht. Dat gaat als volgt: wanneer het embryo (het kitten) een paar dagen oud is, reizen de nog groeiende pigmentcellen  via het ruggenmerg, naar de juiste plaatsen. Deze 'jonge' pigmentcellen in ontwikkeling worden melanoblasten genoemd. Ze komen na hun 'reis' terecht op zijn alle plaatsen waar kleur/ pigment te zien is. Hieronder vallen de neus, ogen, oren, huid en voetzooltjes. Wanneer ze op de juiste 'arbeidsplaatsen' in de kat zijn aangekomen, kunnen de melanoblasten 'uitgroeien' tot volwassen melanocyten, en hun werk gaan doen. Dat houdt in; melaninen (eumelaninen en/of phaeomelaninen) produceren. Deze productie begint bij verschillende receptoren in het celmembraan. Deze receptoren sturen bepaalde enzymen in de pigmentcellen aan. Eén van deze belangrijke enzymen is tyrosinase. Deze enzymen zijn verantwoordelijk voor de opbouw en de reactie van het aminozuur tyrosine tot het uiteindelijke pigment. Samen met enkele andere enzymen (=eiwitten) brengt Tyrosinase dus de chemische reactie van het aminozuur tyrosine tot de uiteindelijke eumelaninen of phaeomelaninen op gang. Zij vormen dus een katalysator voor de reactie van tyrosine. Hieruit blijkt dus dat het aminozuur tyrosine een belangrijke bouwsteen vormt voor de melaninen. Dus nogmaals kort samengevat gaat de melaninenproductie in de melanocyt dus als volgt: de melaninen ontstaan door een chemische reactie van het aminozuur tyrosine tot eumelanine- of phaeomelanine- pigmentkorrels. Deze chemische reactie van tyrosine wordt op gewekt door enzymen , waaronder het enzym tyrosinase. De enzymactiviteit wordt weer aangestuurd door bepaalde receptoren in het celmembraan.

Dit hele proces; van de melanoblasten (=melanocyten in ontwikkeling) verdeling in het embryo tot de aanmaak van melaninen wordt door genen aangestuurd. Een verandering in deze genen kan zorgen voor een verandering in dit hele proces, wat daardoor een andere vachtkleur op kan leveren. 

Hier volgt een kort overzicht van de pigmentvorming: 

In de embryo: verdeling van de melanoblasten via het ruggenmerg naar de juiste plaatsen in de huid en haarzakjes.