Door een microchip onder de huid aan te brengen wordt uw kat met een uniek num-mer geïdentificeerd. De chip wordt met een speciaal afleesapparaatje gedetecteerd. Het nummer van de chip wordt gekoppeld aan uw naam– en adresgegevens. Per heden zal het verplicht zijn elke hond, kat of fret die naar het buitenland gaat te identificeren d.m.v. een tatoeage of een chip. Daarnaast verplichten de meeste die-renverzekeringen een chip. Als uw huisdier vermist is, kan hij of zij via een zoeksys-teem op het internet achterhaald worden.

Wat is een chip? Een transponder of chip is een unieke elektronische identificatiemethode. Het is een buisje van bio-glas, ongeveer ter grootte van een rijstekorrel (zie foto).

De grootte van een chip ten opzichte van een 2-Euro munt Met een chip is uw huisdier altijd herkenbaar, want iedere chip bevat een eigen, unieke code. De chipcode en uw adresgegevens worden opgeslagen in een speciale centrale databank. Als het identificatienummer immers nergens staat vermeld kan het dier ook niet bij de rechtmatige eigenaar worden teruggebracht. Doet het pijn? Het inbrengen van de chip is vrijwel pijnloos voor het dier. De dierenarts brengt de chip in met een injectienaald. Hiervoor is geen narcose nodig. Eenmaal ingebracht zal uw huisdier niet merken dat hij/zij een chip draagt. Een goede identificatie zorgt ervoor dat eigenaar en huisdier sneller herenigd kun-nen worden.

Teken in Zuid-Europa kunnen ziektes overbrengen, bijvoorbeeld Babesia, Ehrlichia en de ziekte van Lyme (Borrelia). Dit geldt tegenwoordig ook voor de meeste regio's in Nederland, omdat deze ziekten ook in ons land voorkomen. Daarom is heet ver-standig uw hond te beschermen tegen teken.

Muggen in Zuid-Europa of in de Verenigde Staten kunnen de larfjes van hartworm overbrengen. U kunt uw hond beschermen tegen hartworminfectie door middel van een ontwormingstablet die ook de hartworm aanpakt, de paraveterinair kan uw hier-over voorlichten.

Zandvliegen in Zuid-Europa en in de tropen kunnen de ziekte Leishmania overbren-gen. U kunt uw hond beschermen tegen zandvliegen door middel van diverse mid-delen. Ook hierover kunnen onze paraveterinairen u prima voorlichten!

Katten zijn de eindgastheer van de microscopisch kleine parasiet Toxoplasma gondii. Katten kunnen oöcysten (‘eitjes') van Toxoplasma met de ontlas-ting uitscheiden. Deze zijn pas na een paar dagen in staat om te infecteren. Mensen kunnen ook be-smet worden met Toxoplasma; vaak zijn de symp-tomen mild. Er is alleen een probleem als een vrouw pas tijdens de zwangerschap voor het eerst in aanraking komt met de parasiet. Een infectie kan ernstige afwijkin-gen aan het zenuwstelsel van het ongeboren kindje veroorzaken.

Een infectie door direct contact met katten is onwaarschijnlijk. Een kattenbak die da-gelijks verschoond wordt, is ook nooit een probleem. Het is voor alle zekerheid wel aan te bevelen de kattenbak niet schoon te maken als je zwanger bent, handschoe-nen aan te doen als je in de tuin werkt en groenten goed te wassen. Een veel groter risico op Toxoplasmose loopt u met het eten van rauw en onvoldoende verhit vlees, omdat daar trophozoieten (‘larfjes') van Toxoplasma in kunnen zitten.

Vlooien komen geregeld voor. Gelukkig kunnen ze met de huidige vlooienmiddelen die bij de dierenarts verkrijgbaar zijn veilig worden aangepakt.
Ongeveer 95% van het vlooienleven speelt zich niet af op het huisdier maar in de omgeving van uw huisdier, daarom zullen we de omgeving van het dier moeten behandelen. Er zijn diverse merken sprays in de verkoop om de omgeving te behandelen. De nieuwste middelen worden alleen bij de die-renarts verkocht. Een voordeel van deze middelen is dat ze nog niet veelvuldig zijn toegepast en hierdoor is de kans kleiner dat vlooien resistent zijn voor het gebruikte bestrijdingsmiddel. Voor een effectieve behandeling van de omgeving zijn een tweetal zaken van be-lang: 1 Een langdurige werking (tot 6 maanden) van het middel heeft sterk de voorkeur 2 Het middel moet de ontwikkeling van eitje tot larve verstoren.

De omgevingsspray dient u volgens de gebruiksaanwijzing toe te passen. Denk er-aan om donkere plekken (bv. onder kasten, naden en kieren) te behandelen. Behandel ook de ligplaatsen van uw huisdier met deze spray of was de lappen van uw honden op een minimale temperatuur van 60 graden C. Om te voorkomen dat de omgeving opnieuw kan worden besmet met eitjes van vlooien die nog op de huisdieren leven moeten we ook de andere aanwezige huis-dieren behandelen.

De vlo is een klein, plat, bruin insect. Het kan enorm ver springen. Het best gedijt een vlo in een warme en vochtige omgeving. Omdat de huizen te-genwoordig over het algemeen tijdens de wintermaanden goed verwarmd zijn en de ventilatie van de huizen in dit jaargetijde minder is (en de luchtvochtigheid dus toe-neemt), kan een vlooienbesmetting het hele jaar door optreden.

Vlooien zijn niet alleen lastig voor uw huisdier omdat ze jeuk veroorzaken, maar ze kunnen ook parasieten overbrengen. We praten in dit geval over de lintworm. Een vlo is tussengastheer voor de lintworm. Een huisdier met vlooien zal zich krabben en bijten om te proberen zich van deze lastige parasiet te ontdoen. Niet zelden wordt de vlo opgegeten. Draagt de vlo lintwormeieren met zich mee dan kan het huisdier besmet raken met lintworm.

Sommige dieren reageren allergisch op een vlooienbeet. Een enkele beet van een vlo is genoeg voor een extreme reactie van het lichaam. Door enorme jeuk die ontstaat ten gevolge van een vlooienallergie kan een fret zich helemaal stuk krab-ben en bijten. Vaak ontstaat hierdoor weer een secundaire huidinfectie. In het geval van een ernstige vlooienbesmetting kan bloedarmoede het gevolg zijn. Vooral pups zijn hier erg vatbaar voor.

Veel krabben en bijten zijn signalen dat er vlooien op het huisdier aanwezig kunnen zijn. Als u de vacht opzij legt en u vindt zwart gruis (korreltjes) dicht bij de huid weet u bijna zeker dat er vlooien aanwezig zijn. Dit zwarte gruis is de ontlasting van de vlo. Het gebruik van een vlooienkam kan behulpzaam zijn bij het opsporen van vlooien en hun ontlasting. Twijfelt u of het gruis inderdaad vlooienpoep is, leg dan een paar korreltjes op een tissue. Maak de korreltjes op de tissue nat. Vlooienpoepjes zullen dan donkerrood uitvloeien.

De levensstadia van de vlo

Het vlooienleven bestaat uit 4 cycli; Ei, larve, pop en volwassen vlo. De eerste drie fasen maken 95% van het leven van een vlo uit. Een volwassen vlo brengt nage-noeg 100% van de tijd dat hij leeft op uw huisdier door. Een volwassen vlo kan tot 3 maanden leven.

Vloerbedekking onder de microscoop.

A = Vlooieneitjes, B = Vlooienpoep, C = Larve die uit de pop komt.

Volwassen vlooien bijten uw huisdier om bloed te consumeren. Het vrouwtje kan zo'n 50 eitjes per dag leggen, gemiddeld zullen dit er zo'n 25 per dag zijn. De eitjes vallen van het huisdier, bijvoorbeeld op de grond, op de bank of in de auto. De volgende dagen ontwikkelen deze eitjes zich tot larve. De larven van de vlo houden zich bij voorkeur op op donkere plekken zoals in na-den, kieren, onder kasten en banken. Een larve leeft van dierlijk materiaal, bijvoor-beeld huidschilfers. Nadat de larve een aantal keren is verveld verpopt hij zich. Als pop kan een vlo tot wel 200 dagen overleven, maar meestal duurt het popstadium niet langer dan een dag of 4. Mede door trillingen komt de volwassen vlo uit de pop en vervolgens bezoekt het uw huisdier voor een maaltijd. De cirkel is nu rond.

laat ze 2 maal per jaar door de dierenarts inenten met Program. De prik werkt een half jaar. Deze prik kan gelijk met de kattenniesziekte inenting gegeven worden. Misschien is de prik duurder (€ 29,-per kat, incl. consult en BTW) dan al die druppels en vloeistoffen, maar je hebt er helemaal geen omkijken meer naar. Lees hier meer over de antivlooienmiddel http://forum.www.trosradar.nl/viewtopic.php?t=51823

Wanneer uw kat naar buiten gaat, kan hij in gras en struiken teken oplopen. Deze teken kunnen zich met de kaakdelen in-graven in de huid van de kat om bloed te zuigen. Het achterlijf van een teek zwelt op doordat het zich vult met bloed, totdat het zo groot is als een flinke erwt. Ook een enkele teek kan al gevaarlijk zijn, want teken kunnen een groot aantal ziekten overbrengen op de kat. Eén van de bekendste ziekte die overgebracht kan worden door teken is Lyme Di-sease.